Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

una consuetudine

  • 1 infrangere una consuetudine

    Italiano-russo Law Dictionary > infrangere una consuetudine

  • 2 standing

    ['stændɪŋ] 1.
    1) (reputation) reputazione f., posizione f. ( among, with tra)
    2.
    1) (permanent) [army, committee] permanente
    2) (continuing) [ rule] in vigore; [ invitation] sempre valido
    3) sport (from standing position) [ jump] da fermo, senza rincorsa
    * * *
    adjective (permanent: The general's standing orders must be obeyed.) stabilito, permanente
    * * *
    standing /ˈstændɪŋ/
    A n.
    1 [uc] lo stare; lo stare fermo (o in piedi): I'm fed up with standing, sono stufo di stare in piedi
    2 [u] posizione; condizione; situazione; grado; (buona) reputazione: He is a man of high standing, è una persona di condizione elevata; financial standing, situazione finanziaria; to be in good [poor] standing, godere di buona [cattiva] reputazione
    3 [u] durata: a custom of long standing, una consuetudine di antica data
    4 [u] ( banca, fin.) posizione finanziaria; standing
    5 ( USA) fermata; sosta: (autom.) ‘No standing’ ( cartello), ‘divieto di sosta’
    6 (pl.) ( sport, ecc.) classifica: overall standings, classifica generale
    B a.
    1 eretto; dritto; verticale: in a standing position, in posizione eretta; ( legatoria) standing press, pressa verticale
    2 (edil.) in piedi; intatto: The monastery is still standing, il convento è ancora in piedi
    3 fisso; permanente; stabile; stabilito: (org. az., polit.) standing committee, comitato permanente; commissione permanente; (econ.) standing costs, costi fissi (o costanti); standing expenses, spese fisse; a standing rule, una regola fissa; a standing army, un esercito permanente
    4 (mecc.) inoperoso; inattivo; fermo
    6 (tecn., scient.) stazionario: (fis.) standing wave, onda stazionaria
    7 ( sport: del pallone) fermo; inattivo
    ● ( arti marziali) standing bow, saluto in piedi, con cenno d'inchino □ standing bowl, coppa a calice □ (agric.) standing corn, grano in erba ( non mietuto) □ ( boxe) standing count, conteggio in piedi □ a standing dish, un piatto giornaliero; la pietanza di tutti i giorni □ a standing invitation to dinner, un invito a pranzo valido in qualunque occasione □ a standing joke, una barzelletta: My habit of being late has become a standing joke, il fatto che io sia sempre in ritardo è diventato (ormai) una barzelletta □ ( sport) standing jump, salto senza rincorsa □ (leg., USA) standing mute, rifiuto ( dell'imputato) di dichiararsi colpevole o innocente □ standing order, (comm.) ordinazione fatta una volta per sempre ( che si rinnova tacitamente); ( banca) ordine (o disposizione) permanente d'addebito ( su conto corrente) □ standing orders, (leg.) norme procedurali; (polit.) norme permanenti (di procedura parlamentare); (mil.) disposizioni permanenti □ standing ovation, standing ovation; applausi dell'uditorio che si alza in piedi □ (naut.) standing rigging, sartiame permanente; manovre fisse □ standing room, posti in piedi ( in un autobus, ecc.) □ ( basket) standing shot, tiro da fermo; tiro piazzato □ ( nelle corse) standing start, partenza da fermo □ ( ciclismo) standing-start lap, giro di pista da fermo □ (archeol.) standing stone, menhir □ ( tuffi) standing takeoff, stacco da fermo □ standing water, acqua stagnante □ (leg., USA) standing to sue [to be sued] doctrine, dottrina della legittimazione processuale attiva [passiva] □ ( di socio, iscritto, tesserato, ecc.) to be in good standing, essere in regola □ a long-standing friend, un amico di vecchia data.
    * * *
    ['stændɪŋ] 1.
    1) (reputation) reputazione f., posizione f. ( among, with tra)
    2.
    1) (permanent) [army, committee] permanente
    2) (continuing) [ rule] in vigore; [ invitation] sempre valido
    3) sport (from standing position) [ jump] da fermo, senza rincorsa

    English-Italian dictionary > standing

  • 3 (to) adhere

    (to) adhere /ədˈhɪə(r)/
    v. i.
    1 aderire; attaccarsi: It won't adhere to rough surfaces, non aderisce a superfici ruvide
    3 attenersi ( a una convinzione, ecc.); seguire; essere fedele (a); rispettare: to adhere to a practice, attenersi a una consuetudine
    adherence
    n. [u]
    1 (tecn.) aderenza
    2 osservanza ( di una regola, una credenza, ecc.); l'attenersi ( a un piano, ecc.); obbedienza; fedeltà; rispetto
    adherent
    A a.
    B n.
    aderente; seguace; fedele.

    English-Italian dictionary > (to) adhere

  • 4 (to) adhere

    (to) adhere /ədˈhɪə(r)/
    v. i.
    1 aderire; attaccarsi: It won't adhere to rough surfaces, non aderisce a superfici ruvide
    3 attenersi ( a una convinzione, ecc.); seguire; essere fedele (a); rispettare: to adhere to a practice, attenersi a una consuetudine
    adherence
    n. [u]
    1 (tecn.) aderenza
    2 osservanza ( di una regola, una credenza, ecc.); l'attenersi ( a un piano, ecc.); obbedienza; fedeltà; rispetto
    adherent
    A a.
    B n.
    aderente; seguace; fedele.

    English-Italian dictionary > (to) adhere

  • 5 ♦ coach

    ♦ coach /kəʊtʃ/
    n.
    1 pullman; corriera: coach tour, gita in pullman; coach station, stazione dei pullman
    2 (ferr., GB) carrozza; vettura
    3 carrozza ( chiusa); vettura: mail coach, carrozza di posta; hackney coach, carrozza (o vettura) da nolo
    5 (autom.) coupé
    6 (aeron., USA) classe turistica
    7 (ferr., USA) seconda classe
    8 ( sport) allenatore; istruttore; ( di nazionale di calcio) commissario tecnico (abbr. CT), mister (fam.); ( tennis) capitano non giocatore
    9 insegnante privato, ripetitore (spec. chi prepara per un esame)
    ● (stor.) coach-and-four, tiro a quattro □ coach box, cassetta ( di carrozza) □ (autom., GB) coach-built, con carrozzeria speciale; carrozzata a mano □ ( USA) coach dog, dalmata ( cane) □ coach house, rimessa per pullman; (stor.) rimessa per carrozze □ (autom.) coach-painter, verniciatore di carrozzerie □ (tur.) coach party, comitiva (che viaggia in pullman) □ (autom.) coach repairer, carrozziere, carrozzaio ( che ripara carrozzerie); autocarrozzeria □ (fam. GB) to drive a coach and horses through, demolire ( una teoria, ecc.); passare bellamente sopra a ( una regola, una consuetudine, ecc.).
    (to) coach /kəʊtʃ/
    v. t.
    1 ( sport) allenare; addestrare
    2 fare l'allenatore di ( uno sport): to coach rugby, fare l'allenatore di rugby
    3 preparare ( a un esame); dare ripetizioni a
    4 dare istruzioni a (q.) ( su che cosa dire o fare); dare l'imbeccata a: (leg.) to coach a witness, dare l'imbeccata a un testimone
    5 trasportare in carrozza.

    English-Italian dictionary > ♦ coach

  • 6 нарушать обычай

    Русско-итальянский юридический словарь > нарушать обычай

  • 7 infrangere

    нарушать, обходить (напр. закон)
    - infrangere un divieto
    - infrangere un patto

    Italiano-russo Law Dictionary > infrangere

  • 8 istituzionalizzare

    istituzionalizzare v.tr. to institutionalize, to put* (sthg.) on a firm basis: istituzionalizzare una consuetudine, to institutionalize a custom // istituzionalizzare un rapporto di collaborazione, to regularize a collaboration.
    istituzionalizzarsi v.intr.pron. to become* institutionalized, to become* established: queste procedure si sono istituzionalizzate, these procedures have become established.
    * * *
    [istituttsjonalid'dzare] 1.
    verbo transitivo to institutionalize
    2.
    verbo pronominale istituzionalizzarsi to become* institutionalized
    * * *
    istituzionalizzare
    /istituttsjonalid'dzare/ [1]
     to institutionalize
    II istituzionalizzarsi verbo pronominale
     to become* institutionalized.

    Dizionario Italiano-Inglese > istituzionalizzare

  • 9 istituzionalizzare

    istituzionalizzare v.tr. ( istituzionalìzzo) institutionnaliser: istituzionalizzare una consuetudine institutionnaliser une coutume.

    Dizionario Italiano-Francese > istituzionalizzare

  • 10 dipartire

    dipartire v. intr. dipartirsi v.intr.pron.
    1 (letter.) to go* away; to leave* (s.o., sthg.); to depart
    2 (fig.) ( divergere) to diverge, to differ; to depart: dipartire da una consuetudine, to depart from a custom; dipartire dall'opinione di qlcu., to diverge from s.o.'s opinion // dipartire dalla retta via, to leave the straight and narrow
    3 ( morire) to pass away
    4 ( di strada) to branch off, to lead* off: dalla piazza si dipartono tre vie, three roads lead off the square.

    Dizionario Italiano-Inglese > dipartire

  • 11 consuetudo

    cōnsuētūdo, inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) an eine Sache, die Gewöhnung, angenommene Gewohnheit, das gewohnte, herkömmliche Verfahren, das Herkommen, der Brauch (Gebrauch), die Observanz, sowohl im Privatleben als im öffentlichen Leben (vgl. mos), a) übh. (oft verb. c. et exercitatio od. exercitatioque u. c. ac mos, mos consuetudoque, c. institutumque, c. et disciplina), absol., od. m. Ang. dessen, der die Gewohnheit hat, im Genet. od. durch Adi., od. m. Ang. der Sache, bei der die G. herrscht, im Genet. subst. od. Gerundii, consuetudo exercitatioque facilitatem maxime parit, Quint.: haec consuetudo iam naturae vim obtinet propter vetustatem, Cic.: mihi bene facere iam ex consuetudine in naturam vertit, Sall.: depravatio consuetudinis, Sall.: ius consuetudinis, das Recht der Observanz, das Gewohnheitsrecht, Cic. – m. Genet., c. populi Romani, Caes.: c. Graecorum, Cic.: c. maiorum, Cic.: c. medicorum, Cic.: c. vitae, teils = Herkommen des L. übh., teils = Lebensweise, Cic. (vgl. cotidianae vitae c., Ter., u. unten no. b, α): c. victus, Lebensweise, Cic. (vgl. no. II, a): c. sermonis nostri, unser Sprachgebrauch, Cic. (vgl. unten no. b, β): c. fori et pristinus mos iudiciorum, Cic. – c. oculorum, gewohnter, wiederholter Anblick, Cic. – una pars et c. earum epistularum, quibus secundis rebus uti solebamus, die eine gewohnte (scherzh.) Art, Cic. – c. incommodorum, G. an usw., Cic. – c. vivendi, Lebensweise, Quint.: male vivendi, Lact.: peccandi, Cic.: dicendi, scribendi, loquendi, Cic. u. Quint. – c. antiqua, Suet.: assidua, Quint.: quaedam barbara c., Caes.: c. bona (Ggstz. c. mala), Cic. u. (Ggstz. melior) Varr. LL. – mos consuetudoque civilis, die Sitte u. die herkömmlichen bürgerlichen Formen, Cic. – vita hominum consuetudoque communis, allgemeine Observanz, Cic.: communis vitae c., das gewöhnliche, gemeine Leben (vgl. communis vita et vulgaris hominum c.), Cic.: communis c. sermonis od. loquendi, der gewöhnliche, gemeine Sprachgebrauch, Cic. u. Quint.: c. diuturna, Cic.: illa immanis ac barbara c. hominum immolandorum, Cic.: c. longa, Quint.: c. regia, Brauch (Verwaltung) unter den Königen, Eutr.: mea vitae perpetua c., Cic.: c. pessuma, Quint.: c. usitata, Gewohnheitsrecht, Quint.: c. vetus, Cic.: c. vulgaris, Cic. – abhorrere a consuetudine communis sensus (v. der herkömmlichen Denkweise), Cic.: adducere alqm od. se in eam consuetudinem, ut etc., jmd. od. sich so gewöhnen, daß usw., Nep. u. Caes. (vgl. ad quam nos consuetudinem a familiaribus nostris adducti, Cic.): sic alitur c. perditarum contionum, Cic.: hanc consuetudinem libenter ascivimus, Cic.: assimulare castrorum consuetudinem, Nep. – ab omnium Siculorum consuetudine discedere, Cic.: plerumque autem parentum praeceptis imbuti ad eorum consuetudinem moremque deducimur, Cic. – est consuetudo Siculorum ceterorumque Graecorum, ut etc., Cic.: doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut etc., Cic.: populi Romani hanc esse consuetudinem, ut etc., Caes.: est hoc Gallicae consuetudinis, ut etc., Caes.: non est meae consuetudinis rationem reddere, qua de causa etc., Cic.: non esse consuetudinem populi Romani accipere ab hoste armato condicionem, Caes.: quod antea in consuetudine fuerit bonorum, Cic.: ut est c., wie es Gebrauch (Rechtsgebrauch, Observanz) ist, Cic.: ut barbarorum fere consuetudo est, Hirt. b. G.: ut fert Gallica c., Caes.: maiore strepitu et tumultu, quam populi Romani fert c., castra moveri iubet, Caes. – sin consuetudinem meam, quam in re publica habui, tenuero, Cic. – haec consuetudo, quae increbruit, Cic.: alqm in suam rationem consuetudinemque inducere, Cic.: in adeundis periculis consuetudinem imitari medicorum, Cic.: consuetudinem aestimationis introducere, Cic.: hanc consuetudinem inveterascere nolle, Caes.: sensim hanc consuetudinem et disciplinam minuere (abnehmen lassen), post vero Sullae victoriam penitus amittere (gänzlich verloren gehen lassen od. aufgeben), Cic.: mutare consuetudinem dicendi, Cic.: eius rei nonnullam consuetudinem nancisci, Cic.: obdurescere alcis rei consuetudine, Cic.: recedere a consuetudine vulgari, ab usitata consuetudine, a iucundissima consuetudine, Quint. u. Cic.: longo intervallo veterem consuetudinem referre, Cic.: longo intervallo hanc consuetudinem maiorum repetere ac referre, Cic.: consuetudinem suam in civibus conservandis retinere, Lentul. in Cic. ep.: cenarum rectarum consuetudinem revocare, Suet.: senatum ad pristinam virtutem consuetudinemque revocare, Cic.: consuetudinem sequens, gewohnheitsmäßig, Gell.: si paulatim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit, Cic.: suam consuetudinem in patrociniis tuendis servare, Vatin. in Cic. ep.: in iudicio non morem consuetudinemque servare, Cic.: tenere consuetudinem suam od. consuetudinem a Socrate traditam, Cic.: consuetudine eā inter se quam saepissime uti, Cic.: vetere in nova (fabula) uti consuetudine, Ter. – tenuit (erhält sich) consuetudo, ut etc., Quint. 2, 1, 1: vetus consuetudo tenuit, ut etc., Veget. mil. 2, 8, 8. – in consuetudinem venire, teils v. Dingen = zur Gew. werden, zB. quod iam in c. venit, Cic.: quod a nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii c. venit, Cic.; teils v. Pers. = die Gew. annehmen, zB. in c. Alexandrinae vitae licentiaeque v., Caes.: in eam iam benignitatis c. venisse, ut etc., Cic.: paulatim in c. eius regni occupandi venisse, Auct. b. Alex. – frequens et assidua nobis contentio iam prope in consuetudinem vertit, wurde uns zur G., Tac. dial.: in consuetudinem vertit (es wurde Gebrauch), ut consules suo quoque nomine quantum principi debeant profiteantur, Plin. pan. – m. Praepp. od. im bl. Abl. als Adverbial-Ausdr., ad consuetudinem Graecorum, nach der G. der Gr. (zB. disputare), Cic.: ad nostram consuetudinem, Nep.: ex consuetudine, Sall.: ex consuetudine sua, Caes.: u. bl. consuetudine, Cic.: consuetudine suā, Caes.: consuetudine populi Romani, Caes.: quādam barbarā consuetudine, Caes.: vetere ac iam pridem receptā populi Rom. consuetudine, Tac.: consuetudine peccandi liberā, Cic.: pro mea consuetudine, Cic.: praeter consuetudinem, Cic.: praeter consuetudinem ac morem maiorum, Suet.: extra consuetudinem, Caes.: contra consuetudinem, Hirt. b. G. u. Sen. (vgl. si quid contra morem consuetudinemque civilem fecerint, Cic.): supra consuetudinem, Cels.

    b) insbes.: α) die Gewöhnung = die (gewohnte) Lebensweise (vollst. c. vitae, victus u. dgl., s. oben no. a), imago consuetudinis atque vitae (öffentl. Wirksamkeit) Epaminondae, Nep.: deflectere a pristina consuetudine, Phaedr.: ad superiorem consuetudinem reverti, Cic.: longinquā malā consuetudine aegrum traducere in meliorem, Varr. LL.: neque vino neque consuetudine reliquā abstinere, Suet.: imitari Persarum consuetudinem, Nep. – β) die gewöhnliche Ausdrucksweise, der (herrschende) Sprachgebrauch (vollst. c. sermonis, loquendi, s. oben no. a), c. recta (Ggstz. c., quae depravata est), Varr. LL.: c. indocta, der Spr. ohne gelehrte Bildung, Cic.: c. saeculi, Sen.: consuetudinem vitiosam et corruptam purā et incorruptā consuetudine emendare, Cic.: consuetudinem imitari, Cic.: uti pravissimā consuetudinis regulā, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, würde mit unserem Spr. nicht übereinstimmen, Cic. – dah. meton., eine bestimmte Sprache, c. Latina, nostra, Col.: c. Graeca, Col. – γ) die gewöhnliche Annahme, omnia quae in consuetudine probantur, nach der gew. Annahme (im gewöhnlichen Leben) als ausgemacht gilt, Cic. Acad. 2, 75: ideo (aquilam) armigeram Iovis consuetudo iudicat, Plin. 10, 15.

    II) die Beigewöhnung an eine Person od. ein persönl. Verhältnis, der gesellige Umgang, der gesellige Verhältnis, die Geselligheit, a) übh. (vollst. c. victus; verb. consuetudo ac familiaritas, domesticus usus et c. u. dgl.), c. multa et iucunda, Cic.: c. iucundissima, Cic.: longinqua, Caes.: c. paucorum dierum, Cic.: c. superiorum annorum, Caes.: c. nutrimentorum (der ersten Jugendjahre), Suet.: c. legationis (des Legaten mit dem Feldherrn), Hirt. b. G.: mihi non ignota in consuetudine et familiaritate suavitas tua, Cic.: inductus consuetudine ac familiaritate, Cic. – dare se in consuetudinem sic prorsus, ut etc., Cic.: devincire alqm consuetudine suā sic, ut etc., Nep.: cum Metellis erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, Cic.: Atticus noster maiorem mihi cum Cassinio consuetudinem fecit, Cic.: insinuare in consuetudinem alcis, Cic.: immergere se blanditiis et assentationibus penitus in consuetudinem alcis, Cic.: intermittere consuetudinem, Cic.: permanere in eadem amicitiae consuetudine, Cic.: revocare alqm in consuetudinem pristinam, Cic.: postea prorsus ab instituta nostra paucorum dierum consuetudine longe refugit, seitdem hat er den zwischen uns in den wenigen Tagen eingeleiteten Verkehr völlig abgebrochen, Cic.: ut eos consuetudine adhibitā (bei fortgesetztem Umgang) facile internosceremus, Cic. – im Plur., nostri amores mores consuetudines, Plaut.: amicitiae, consuetudines, vicinitates, clientelae, Cic.: consuetudines victus non possunt esse cum multis, Cic.: consuetudines, amicitias, res rationesque iungere cum alqo, Cic. – b) insbes., der zärtliche, vertraute Umgang der Eheleute, Octaviae consuetudinem cito aspernari, Suet. Ner. 35, 1: Agrippinae consuetudine teneri, sehr an der A. hängen, Suet. Tib. 7, 2. – u. das zärtliche Verhältnis der Liebenden, gew. im unedlen Sinne = das Liebesverhältnis, c. parva, Ter.: c. eius, Ter.: turpis dominae consuetudo cum servo, turpis domino cum ancilla, Quint.: huic (libertinae) consuetudo cum Aebutio fuit, Liv.: erat ei cum Fulvia stupri vetus consuetudo, Sall.: stupri consuetudinem facere cum alqo, Suet.: consuetudinem habere cum fratris uxore, Suet.

    lateinisch-deutsches > consuetudo

  • 12 consuetudo

    cōnsuētūdo, inis, f. (consuesco), die Beigewöhnung, I) an eine Sache, die Gewöhnung, angenommene Gewohnheit, das gewohnte, herkömmliche Verfahren, das Herkommen, der Brauch (Gebrauch), die Observanz, sowohl im Privatleben als im öffentlichen Leben (vgl. mos), a) übh. (oft verb. c. et exercitatio od. exercitatioque u. c. ac mos, mos consuetudoque, c. institutumque, c. et disciplina), absol., od. m. Ang. dessen, der die Gewohnheit hat, im Genet. od. durch Adi., od. m. Ang. der Sache, bei der die G. herrscht, im Genet. subst. od. Gerundii, consuetudo exercitatioque facilitatem maxime parit, Quint.: haec consuetudo iam naturae vim obtinet propter vetustatem, Cic.: mihi bene facere iam ex consuetudine in naturam vertit, Sall.: depravatio consuetudinis, Sall.: ius consuetudinis, das Recht der Observanz, das Gewohnheitsrecht, Cic. – m. Genet., c. populi Romani, Caes.: c. Graecorum, Cic.: c. maiorum, Cic.: c. medicorum, Cic.: c. vitae, teils = Herkommen des L. übh., teils = Lebensweise, Cic. (vgl. cotidianae vitae c., Ter., u. unten no. b, α): c. victus, Lebensweise, Cic. (vgl. no. II, a): c. sermonis nostri, unser Sprachgebrauch, Cic. (vgl. unten no. b, β): c. fori et pristinus mos iudiciorum, Cic. – c. oculorum, gewohnter, wiederholter Anblick, Cic. – una pars et c. earum epistularum, quibus secundis rebus uti solebamus, die eine
    ————
    gewohnte (scherzh.) Art, Cic. – c. incommodorum, G. an usw., Cic. – c. vivendi, Lebensweise, Quint.: male vivendi, Lact.: peccandi, Cic.: dicendi, scribendi, loquendi, Cic. u. Quint. – c. antiqua, Suet.: assidua, Quint.: quaedam barbara c., Caes.: c. bona (Ggstz. c. mala), Cic. u. (Ggstz. melior) Varr. LL. – mos consuetudoque civilis, die Sitte u. die herkömmlichen bürgerlichen Formen, Cic. – vita hominum consuetudoque communis, allgemeine Observanz, Cic.: communis vitae c., das gewöhnliche, gemeine Leben (vgl. communis vita et vulgaris hominum c.), Cic.: communis c. sermonis od. loquendi, der gewöhnliche, gemeine Sprachgebrauch, Cic. u. Quint.: c. diuturna, Cic.: illa immanis ac barbara c. hominum immolandorum, Cic.: c. longa, Quint.: c. regia, Brauch (Verwaltung) unter den Königen, Eutr.: mea vitae perpetua c., Cic.: c. pessuma, Quint.: c. usitata, Gewohnheitsrecht, Quint.: c. vetus, Cic.: c. vulgaris, Cic. – abhorrere a consuetudine communis sensus (v. der herkömmlichen Denkweise), Cic.: adducere alqm od. se in eam consuetudinem, ut etc., jmd. od. sich so gewöhnen, daß usw., Nep. u. Caes. (vgl. ad quam nos consuetudinem a familiaribus nostris adducti, Cic.): sic alitur c. perditarum contionum, Cic.: hanc consuetudinem libenter ascivimus, Cic.: assimulare castrorum consuetudinem, Nep. – ab omnium Siculorum consuetudine discedere, Cic.: plerumque autem
    ————
    parentum praeceptis imbuti ad eorum consuetudinem moremque deducimur, Cic. – est consuetudo Siculorum ceterorumque Graecorum, ut etc., Cic.: doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut etc., Cic.: populi Romani hanc esse consuetudinem, ut etc., Caes.: est hoc Gallicae consuetudinis, ut etc., Caes.: non est meae consuetudinis rationem reddere, qua de causa etc., Cic.: non esse consuetudinem populi Romani accipere ab hoste armato condicionem, Caes.: quod antea in consuetudine fuerit bonorum, Cic.: ut est c., wie es Gebrauch (Rechtsgebrauch, Observanz) ist, Cic.: ut barbarorum fere consuetudo est, Hirt. b. G.: ut fert Gallica c., Caes.: maiore strepitu et tumultu, quam populi Romani fert c., castra moveri iubet, Caes. – sin consuetudinem meam, quam in re publica habui, tenuero, Cic. – haec consuetudo, quae increbruit, Cic.: alqm in suam rationem consuetudinemque inducere, Cic.: in adeundis periculis consuetudinem imitari medicorum, Cic.: consuetudinem aestimationis introducere, Cic.: hanc consuetudinem inveterascere nolle, Caes.: sensim hanc consuetudinem et disciplinam minuere (abnehmen lassen), post vero Sullae victoriam penitus amittere (gänzlich verloren gehen lassen od. aufgeben), Cic.: mutare consuetudinem dicendi, Cic.: eius rei nonnullam consuetudinem nancisci, Cic.: obdurescere alcis rei consuetudine, Cic.: recedere a consuetudine vulgari, ab usitata con-
    ————
    suetudine, a iucundissima consuetudine, Quint. u. Cic.: longo intervallo veterem consuetudinem referre, Cic.: longo intervallo hanc consuetudinem maiorum repetere ac referre, Cic.: consuetudinem suam in civibus conservandis retinere, Lentul. in Cic. ep.: cenarum rectarum consuetudinem revocare, Suet.: senatum ad pristinam virtutem consuetudinemque revocare, Cic.: consuetudinem sequens, gewohnheitsmäßig, Gell.: si paulatim haec consuetudo serpere ac prodire coeperit, Cic.: suam consuetudinem in patrociniis tuendis servare, Vatin. in Cic. ep.: in iudicio non morem consuetudinemque servare, Cic.: tenere consuetudinem suam od. consuetudinem a Socrate traditam, Cic.: consuetudine eā inter se quam saepissime uti, Cic.: vetere in nova (fabula) uti consuetudine, Ter. – tenuit (erhält sich) consuetudo, ut etc., Quint. 2, 1, 1: vetus consuetudo tenuit, ut etc., Veget. mil. 2, 8, 8. – in consuetudinem venire, teils v. Dingen = zur Gew. werden, zB. quod iam in c. venit, Cic.: quod a nostris hominibus saepissime usurpatum iam in proverbii c. venit, Cic.; teils v. Pers. = die Gew. annehmen, zB. in c. Alexandrinae vitae licentiaeque v., Caes.: in eam iam benignitatis c. venisse, ut etc., Cic.: paulatim in c. eius regni occupandi venisse, Auct. b. Alex. – frequens et assidua nobis contentio iam prope in consuetudinem vertit, wurde uns zur G., Tac. dial.: in consuetudinem vertit (es wurde Gebrauch), ut con-
    ————
    sules suo quoque nomine quantum principi debeant profiteantur, Plin. pan. – m. Praepp. od. im bl. Abl. als Adverbial-Ausdr., ad consuetudinem Graecorum, nach der G. der Gr. (zB. disputare), Cic.: ad nostram consuetudinem, Nep.: ex consuetudine, Sall.: ex consuetudine sua, Caes.: u. bl. consuetudine, Cic.: consuetudine suā, Caes.: consuetudine populi Romani, Caes.: quādam barbarā consuetudine, Caes.: vetere ac iam pridem receptā populi Rom. consuetudine, Tac.: consuetudine peccandi liberā, Cic.: pro mea consuetudine, Cic.: praeter consuetudinem, Cic.: praeter consuetudinem ac morem maiorum, Suet.: extra consuetudinem, Caes.: contra consuetudinem, Hirt. b. G. u. Sen. (vgl. si quid contra morem consuetudinemque civilem fecerint, Cic.): supra consuetudinem, Cels.
    b) insbes.: α) die Gewöhnung = die (gewohnte) Lebensweise (vollst. c. vitae, victus u. dgl., s. oben no. a), imago consuetudinis atque vitae (öffentl. Wirksamkeit) Epaminondae, Nep.: deflectere a pristina consuetudine, Phaedr.: ad superiorem consuetudinem reverti, Cic.: longinquā malā consuetudine aegrum traducere in meliorem, Varr. LL.: neque vino neque consuetudine reliquā abstinere, Suet.: imitari Persarum consuetudinem, Nep. – β) die gewöhnliche Ausdrucksweise, der (herrschende) Sprachgebrauch (vollst. c. sermonis, loquendi, s. oben no. a), c. recta (Ggstz. c., quae depravata est), Varr. LL.: c. indocta,
    ————
    der Spr. ohne gelehrte Bildung, Cic.: c. saeculi, Sen.: consuetudinem vitiosam et corruptam purā et incorruptā consuetudine emendare, Cic.: consuetudinem imitari, Cic.: uti pravissimā consuetudinis regulā, Cic.: in consuetudinem nostram non caderet, würde mit unserem Spr. nicht übereinstimmen, Cic. – dah. meton., eine bestimmte Sprache, c. Latina, nostra, Col.: c. Graeca, Col. – γ) die gewöhnliche Annahme, omnia quae in consuetudine probantur, nach der gew. Annahme (im gewöhnlichen Leben) als ausgemacht gilt, Cic. Acad. 2, 75: ideo (aquilam) armigeram Iovis consuetudo iudicat, Plin. 10, 15.
    II) die Beigewöhnung an eine Person od. ein persönl. Verhältnis, der gesellige Umgang, der gesellige Verhältnis, die Geselligheit, a) übh. (vollst. c. victus; verb. consuetudo ac familiaritas, domesticus usus et c. u. dgl.), c. multa et iucunda, Cic.: c. iucundissima, Cic.: longinqua, Caes.: c. paucorum dierum, Cic.: c. superiorum annorum, Caes.: c. nutrimentorum (der ersten Jugendjahre), Suet.: c. legationis (des Legaten mit dem Feldherrn), Hirt. b. G.: mihi non ignota in consuetudine et familiaritate suavitas tua, Cic.: inductus consuetudine ac familiaritate, Cic. – dare se in consuetudinem sic prorsus, ut etc., Cic.: devincire alqm consuetudine suā sic, ut etc., Nep.: cum Metellis erat ei non modo hospitium, verum etiam domesticus usus et consuetudo, Cic.: Atticus noster maiorem mihi
    ————
    cum Cassinio consuetudinem fecit, Cic.: insinuare in consuetudinem alcis, Cic.: immergere se blanditiis et assentationibus penitus in consuetudinem alcis, Cic.: intermittere consuetudinem, Cic.: permanere in eadem amicitiae consuetudine, Cic.: revocare alqm in consuetudinem pristinam, Cic.: postea prorsus ab instituta nostra paucorum dierum consuetudine longe refugit, seitdem hat er den zwischen uns in den wenigen Tagen eingeleiteten Verkehr völlig abgebrochen, Cic.: ut eos consuetudine adhibitā (bei fortgesetztem Umgang) facile internosceremus, Cic. – im Plur., nostri amores mores consuetudines, Plaut.: amicitiae, consuetudines, vicinitates, clientelae, Cic.: consuetudines victus non possunt esse cum multis, Cic.: consuetudines, amicitias, res rationesque iungere cum alqo, Cic. – b) insbes., der zärtliche, vertraute Umgang der Eheleute, Octaviae consuetudinem cito aspernari, Suet. Ner. 35, 1: Agrippinae consuetudine teneri, sehr an der A. hängen, Suet. Tib. 7, 2. – u. das zärtliche Verhältnis der Liebenden, gew. im unedlen Sinne = das Liebesverhältnis, c. parva, Ter.: c. eius, Ter.: turpis dominae consuetudo cum servo, turpis domino cum ancilla, Quint.: huic (libertinae) consuetudo cum Aebutio fuit, Liv.: erat ei cum Fulvia stupri vetus consuetudo, Sall.: stupri consuetudinem facere cum alqo, Suet.: consuetudinem habere cum fratris uxore, Suet.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > consuetudo

  • 13 norma

    f ( precetto) rule, precept
    technology standard
    norme per l'uso instructions (for use)
    a norma di legge up to standard
    a norma di legge... complies with...
    * * *
    norma s.f.
    1 ( regola) rule, norm, standard; precept; provision; ( principio) principle: le buone norme dell'educazione, the rules (o principles) of good manners; attenersi a una norma, to obey (o to follow) a rule; applicare una norma, to apply a rule; dettare le norme, to set the standards; procedere secondo le norme, to act according to the rules; seguire le norme, to observe the rules; trasgredire le norme, to break the rules // di norma, as a rule // per vostra norma, for your guidance (o fam. information); per tua norma ( e regola) ricordati che non ammetto questo linguaggio, let me tell you once and for all that I don't allow that kind of language // norme di sicurezza, safety regulations (o standards) // (amm.): norme generali, general rules; norme e regolamenti, rules and regulations; deroga dalla norma, deviation from the norm // (dir.): norma contrattuale, provision of a contract; norma di legge, rule of law; a norma di legge, according to law; le norme vigenti, the regulations in force; norme di lavoro, work rules // a norma, in conformity with the law (o with the regulations)
    2 ( avvertenza, istruzione) instruction, direction; ( regolamento) regulation; norme per l'uso, instructions (o directions) for use; (comm.) norme per la spedizione, shipping regulations // (inform.) norme di funzionamento, specifications
    3 ( consuetudine) custom, tradition; norm: inferiore, superiore alla norma, below, above norm (o par); secondo la norma ora terrà il discorso inaugurale, as is the custom, he will now deliver the inaugural address; di norma la partecipazione del pubblico è numerosa, people usually participate in large numbers // (econ.): norma di produzione, norm of production (o production standard); aumento salariale inferiore alla norma nazionale, pay increase below the national norm
    4 (mat.) norm: norma di un vettore, norm of a vector.
    * * *
    ['nɔrma]
    sostantivo femminile
    1) (regola, principio) norm, rule
    3) dir. rule; (legge) law; (regolamento) regulation

    le -e vigenti — the regulations in force, the current regulations

    4) (consuetudine) rule, custom, norm

    sopra, sotto la norma — above, below the norm

    5) tecn. ind. comm. standard, regulation

    - e di sicurezzasafety standards o regulations

    * * *
    norma
    /'nɔrma/
    sostantivo f.
     1 (regola, principio) norm, rule; norma di comportamento rule of conduct; è buona norma rispondere it's a good rule to answer; per tua norma (e regola) for your information
     2 (istruzione scritta) - e per l'uso instructions for use
     3 dir. rule; (legge) law; (regolamento) regulation; le -e vigenti the regulations in force, the current regulations; a norma di legge according to the law
     4 (consuetudine) rule, custom, norm; sopra, sotto la norma above, below the norm; di norma as a rule
     5 tecn. ind. comm. standard, regulation; - e di sicurezza safety standards o regulations.

    Dizionario Italiano-Inglese > norma

  • 14 costume

    m ( usanza) custom
    ( condotta) morals pl
    ( indumento) costume
    costume da bagno swimming costume, swimsuit
    da uomo (swimming) trunks
    costume nazionale national costume
    * * *
    costume s.m.
    1 ( usanza) custom, use, usage; ( abitudine personale) habit; (letter.) wont: secondo il costume, according to custom (o usage); gli usi e i costumi di un paese, the customs of a country; un vecchio costume, an old custom; è mio costume fare una passeggiata ogni mattina, it's my habit to take a walk every morning; non è suo costume chiedere dei favori, he is not in the habit of (o he's not accustomed to) asking favours; qui è costume festeggiare il giorno di S. Carlo, here it is customary (o usual) to celebrate St. Charles's Day; ha il cattivo costume di rispondere male, he has the bad habit of answering back // per costume, usually, habitually; è per costume un popolo timido, they are usually a shy race
    2 ( condotta) morals (pl.), morality: persone di buoni costumi, moral (o decent o respectable) people; persone di cattivi costumi, immoral people // una donna di facili costumi, a loose woman (o a woman of loose morals)
    3 ( indumento) costume: costume accademico, academic costume; costume da paggio, page's costume; ballo in costume, costume (o fancy dress) ball; (teatr.) fare la prova generale in costume, to have a dress rehearsal; che costume ti metti per carnevale?, what costume are you wearing for carnival?
    4 ( da bagno) bathing costume, bathing suit, swimsuit; ( da uomo) (swimming) trunks: costume due pezzi, intero, two piece, one piece swimsuit.
    * * *
    [kos'tume]
    sostantivo maschile
    1) (per festa, sfilata in maschera) costume, masquerade, fancy dress BE

    in costumein costume o fancy dress BE

    ballo in costumecostume o fancy dress BE ball

    2) teatr. cinem. coreogr. costume
    4) (anche costume da bagno) (da donna) swimsuit, bathing suit, bathing costume; (da uomo) (swimming) trunks
    5) (consuetudine) custom, tradition; (abitudine personale) custom, habit
    6) (insieme di usanze) custom, mores pl.
    7) (moralità) morality, morals pl.
    8) lett.

    romanzo, commedia di costume — novel, comedy of manners

    * * *
    costume
    /kos'tume/
    sostantivo m.
     1 (per festa, sfilata in maschera) costume, masquerade, fancy dress BE; in costume in costume o fancy dress BE; ballo in costume costume o fancy dress BE ball
     2 teatr. cinem. coreogr. costume; costume di scena stage costume; opera teatrale in costume costume drama
     3 (tipico di luogo o periodo) costume; - i regionali regional costumes; costume d'epoca period costume
     4 (anche costume da bagno) (da donna) swimsuit, bathing suit, bathing costume; (da uomo) (swimming) trunks
     5 (consuetudine) custom, tradition; (abitudine personale) custom, habit
     6 (insieme di usanze) custom, mores pl.; usi e -i di un popolo the costumes and traditions of a country
     7 (moralità) morality, morals pl.; una donna di facili -i a woman of easy virtue; (squadra del) buon costume vice squad
     8 lett. romanzo, commedia di costume novel, comedy of manners
    costume intero one-piece (swimsuit); costume olimpionico olympic swimsuit.

    Dizionario Italiano-Inglese > costume

  • 15 custom cus·tom n

    English-Italian dictionary > custom cus·tom n

  • 16 abstraho

    abs-traho, trāxī, trāctum, ere, wegziehen, weg-, fortschleppen, -reißen, dah. auch gewaltsam trennen, wegrauben, entführen, I) eig.: alqm, Curt.: boves, Verg.: iumenta, Liv.: navem remulco, ins Schlepptau nehmen, Caes. – istum ocius, Acc. tr.: illum inde, Ov.: alqm unā hinc secum, Ter.: naves e portu, Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, Ov.: alqm ex oculis hominum, Liv.: alqm a penetralibus, Liv.: alqm a Decii latere, Liv.: ab alqo liberos, Caes. – invitas gremio genitoris, Ov.: diversa in pascua natam (die Jo), Ov.: liberos in servitutem, Caes.: abstrahi ad capitale supplicium, Curt. – v. lebl. Subjj., Britannia obliqua retro abstrahit latera, läßt zurücktreten, Mel. 3. § 50. – II) übtr.: 1) im Allg.: alqm ex tanto comitatu clarissimorum virorum, ausschließen, Cic.: animus a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, abgeschnitten, Caes. – mit Ang. wohin? = fort-, hinreißen, a bono in pravum, Sall.: ad bellicas laudes, Cic.: abstrahi in partes (zur Parteinahme), Ov.: omnia in duas partes abstracto sunt, ist in zwei P. gespalten, Sall. – 2) insbes.: a) abziehen = abwendig machen, me a Glycerio, Ter.: copias a Lepido, Cic.: Germanicum suetis legionibus, Tac. – b) von einem Vorhaben, von einer Beschäftigung abziehen, von etw. abhalten, ab obsidenda od. oppugnanda Capua, Liv.: ingressos in castra ab direptione abstrahere non poterat, Liv. – v. lebl. Subjj., ut a nullius umquam me commodo otium meum abstraxerit, Cic.: a rebus gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? rationem reddere aventem abstrahit invitum patrii sermonis egestas, Lucr. – im Passiv, a maiore re (Unternehmen) abstrahi, Nep.: abstrahi ab exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi, Cic.: mit Ang. wodurch? is ab hoc impetu abstractus consilio et copiis Caesaris, Cic. – c) etwas Gutem od. Üblem entrücken, entziehen, a bonis, a malis, Cic.: u. se a sollicitudine, Cic.: a consuetudine, Cic. – / Synk. Infin. Perf. abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 648.

    lateinisch-deutsches > abstraho

  • 17 привычка

    * * *
    ж.
    abitudine, consuetudine; usanza, costume, uso m ( обычай)

    плохие привы́чки — brutte abitudini; vezzo m ( чаще плохая)

    сила привы́чки — la forza dell'abitudine

    укоренившаяся привы́чка — abitudine radicata / invalsa

    по привы́чке — per abitudine; come usa

    приобрести привы́чку — prendere l'abitudine (di, a), accostumarsi (a)

    делать что-то по привы́чке — fare qc per abitudine

    приобрести дурную привы́чку — prendere un <brutto vezzo / vizio>

    иметь привы́чку — avere <l'abitudine / il vezzo> (di + inf)

    войти в привы́чку — entrare in uso; connaturarsi

    привы́чка - вторая натура — l'abitudine è una seconda natura

    на всякую привы́чку есть отвычка — per ogni abitudine c'è la disabitudine

    * * *
    n
    1) gener. abito, solito, vezzo (скверная), vezzo, abitudine, assuefazione, consuetudine, costume, pratica, stile
    2) econ. uso

    Universale dizionario russo-italiano > привычка

  • 18 abstraho

    abs-traho, trāxī, trāctum, ere, wegziehen, weg-, fortschleppen, -reißen, dah. auch gewaltsam trennen, wegrauben, entführen, I) eig.: alqm, Curt.: boves, Verg.: iumenta, Liv.: navem remulco, ins Schlepptau nehmen, Caes. – istum ocius, Acc. tr.: illum inde, Ov.: alqm unā hinc secum, Ter.: naves e portu, Liv.: iumentum ex agmine, Liv.: alqm e sinu, alqm de matris complexu, Cic.: alqm de thalamis, Ov.: alqm ex oculis hominum, Liv.: alqm a penetralibus, Liv.: alqm a Decii latere, Liv.: ab alqo liberos, Caes. – invitas gremio genitoris, Ov.: diversa in pascua natam (die Jo), Ov.: liberos in servitutem, Caes.: abstrahi ad capitale supplicium, Curt. – v. lebl. Subjj., Britannia obliqua retro abstrahit latera, läßt zurücktreten, Mel. 3. § 50. – II) übtr.: 1) im Allg.: alqm ex tanto comitatu clarissimorum virorum, ausschließen, Cic.: animus a corpore se abstrahit, macht sich los, Cic.: u. so animus a corpore abstractus, Cic.: frumento ac commeatu abstractus, abgeschnitten, Caes. – mit Ang. wohin? = fort-, hinreißen, a bono in pravum, Sall.: ad bellicas laudes, Cic.: abstrahi in partes (zur Parteinahme), Ov.: omnia in duas partes abstracto sunt, ist in zwei P. gespalten, Sall. – 2) insbes.: a) abziehen = abwendig machen, me a Glycerio, Ter.: copias a Lepido, Cic.: Germanicum suetis legionibus, Tac. – b) von einem Vorhaben, von einer Beschäftigung
    ————
    abziehen, von etw. abhalten, ab obsidenda od. oppugnanda Capua, Liv.: ingressos in castra ab direptione abstrahere non poterat, Liv. – v. lebl. Subjj., ut a nullius umquam me commodo otium meum abstraxerit, Cic.: a rebus gerendis senectus abstrahit, läßt es nicht mehr kommen zur usw., Cic.: u. ohne Ang. wovon? rationem reddere aventem abstrahit invitum patrii sermonis egestas, Lucr. – im Passiv, a maiore re (Unternehmen) abstrahi, Nep.: abstrahi ab exercitatione et consuetudine dicendi populari et forensi, Cic.: mit Ang. wodurch? is ab hoc impetu abstractus consilio et copiis Caesaris, Cic. – c) etwas Gutem od. Üblem entrücken, entziehen, a bonis, a malis, Cic.: u. se a sollicitudine, Cic.: a consuetudine, Cic. – Synk. Infin. Perf. abstraxe = abstraxisse, Lucr. 3, 648.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > abstraho

  • 19 ♦ custom

    ♦ custom /ˈkʌstəm/
    A n.
    1 [cu] costume; costumanza; consuetudine; abitudine; usanza; uso: It was a custom with him to go to bed early, era sua abitudine (o suo costume) andare a letto presto; the old customs of our country, le vecchie usanze del nostro paese
    2 [u] (leg.) consuetudine; uso
    3 [u] (comm.) l'essere clienti; il servirsi ( presso un negozio): We will withdraw our custom from that shop, smetteremo di servirci in quel negozio; We would like to have your custom, gradiremmo che diventaste nostri clienti
    4 [u] (comm.) clienti (pl.), clientela; avviamento: The new supermarket has gained a lot of custom, il nuovo supermercato s'è fatto molti clienti
    B a.
    1 fatto su misura; fatto su ordinazione; personalizzato: (comput.) custom fonts, caratteri personalizzati; (comput.) custom setup, installazione personalizzata
    2 (spec. USA) che lavora su ordinazione: custom tailor, sarto che fa abiti su misura
    3 (dog.) doganale; di dogana (cfr. customs, B)
    custom-built, fatto (o costruito) su ordinazione (o commissione); fuori serie; (fig.) fatto apposta, ad hoc: (autom.) a custom-built car, una fuoriserie; a custom-built yacht, uno yacht costruito su commissione; custom-built solution, soluzione ad hoc □ (dog.) custom collector, esattore doganale □ custom-designed, progettato su misura □ (fisc.) custom-free, esente da dazio; in franchigia doganale □ custom guitar, chitarra personalizzata; chitarra custom □ ( d'abiti, scarpe, ecc.) custom-made, fatto su ordinazione (o su misura): a custom-made suit, un abito fatto su misura □ ( di abito, ecc.) custom-tailored, (fatto) su misura □ (naut.) custom of the port, usi portuali □ (leg.) custom of trade, uso commerciale.

    English-Italian dictionary > ♦ custom

  • 20 ♦ rule

    ♦ rule /ru:l/
    n.
    1 regola; regolamento: grammatical rules, regole grammaticali; (mat.) the rule of three, la regola del tre semplice; rules and regulations, regole e regolamenti; a set of rules, un regolamento; una normativa; the rule of force, la legge della forza; (relig.) the Benedictine rule, la regola (monastica) di San Benedetto; to follow [break] the rules, seguire [infrangere] le regole; to play by the rules, rispettare le regole; attenersi alle regole; to be against the rules, essere contro le regole; essere vietato; to set the rules, stabilire le regole; to flout the rules, ignorare apertamente il regolamento; DIALOGO → - Absence- You know the rules, conosci le regole; to bend (o to stretch) the rules for sb., fare uno strappo alle regole (o un'eccezione) per q.; cardinal rule, regola fondamentale; strict rules, regole rigide
    2 norma; consuetudine: a hard and fast rule, una norma precisa; an unwritten rule, una norma non scritta; to be the rule, essere la norma; Long working hours are the rule here, gli orari di lavoro prolungati qui sono la norma; He makes it a rule to go for a walk every day, è sua buona norma fare una passeggiata tutti i giorni
    3 [u] dominio; governo: under British rule, sotto il dominio britannico; (polit.) direct rule, amministrazione diretta (in Irlanda del Nord: da parte di Londra); 20 years of socialist rule, vent'anni di governo socialista; Once we were under Florentine rule, un tempo eravamo sotto la signoria di Firenze; mob rule, illegalità al governo
    4 riga (da disegno); regolo ( calcolatore): a foot-rule, un regolo di un piede ( circa trenta centimetri)
    5 (leg.) decisione; ordine; ordinanza: (fam. USA) gag rule, norma limitativa della libertà di parola e di stampa
    6 (tipogr.) filetto: dotted rule, filetto punteggiato
    7 (pl.) ( sport) regolamento: the rules of the game, il regolamento (o le regole) del gioco; The tournament will be conducted under the rules of tennis, il torneo si svolgerà secondo le regole del tennis
    rule bookrulebook □ (falegn.) rule joint, giunto a regolo □ rule-making power, potere normativo ( del governo) □ (leg.) rules of court, norme procedurali □ the rule of law, il dominio della legge; il principio della legalità □ the rule of the road, (autom.) le regole di precedenza; (naut.) le regole per prevenire le collisioni in mare □ rule of thumb, regola empirica; regola pratica □ rule-of-thumb, approssimativo; empirico; pratico □ as a rule, generalmente; di regola □ by rule, secondo le regole □ by rule of thumb, empiricamente; a lume di naso (fam.) □ rules are rules, le regole sono regole □ ( di operai) to work to rule, lavorare facendo ostruzionismo ( applicando rigidamente i regolamenti); fare uno sciopero bianco.
    (to) rule /ru:l/
    v. t. e i.
    1 dominare; governare; The Queen of England reigns but does not rule, la regina di Inghilterra regna ma non governa; to rule a country, governare un paese; Parts of Italy were ruled by Austria for many years, una parte dell'Italia è stata sotto il dominio austriaco per molti anni; King Alfred ruled wisely over his people, re Alfredo ha governato il suo popolo saggiamente; to rule as an absolute monarch, regnare da monarca assoluto
    2 dominare; influenzare: Don't be ruled by envy, non lasciarti dominare dall'invidia; Her life is ruled by ambition, è l'ambizione a guidare la sua vita
    3 (leg., sport) deliberare; giudicare; dichiarare: The court ruled the validity of the deed, il tribunale ha riconosciuto la validità dell'atto; The judge ruled that the question was out of order, il giudice ha dichiarato che la domanda non era ammissibile; The court ruled his behaviour unlawful, la corte ha giudicato illegittimo il suo comportamento; The court will rule on the matter, la corte delibererà in merito; The judge ruled against the plaintiff, il giudice si è pronunciato a sfavore dell'attore; The management has ruled against any wage rise, gli amministratori hanno deliberato di non concedere aumenti salariali
    4 avere la meglio su, prevalere in: Profit taking ruled the stock market yesterday, le prese di beneficio hanno prevalso ieri nel mercato azionario
    5 (fam.: di una squadra, una moda, ecc.) dominare; ( di una persona) essere il migliore; essere il numero uno: (spec. sport) to rule O.K., essere il più forte; In the world of modern art, he rules supreme, nel mondo dell'arte moderna, ha il dominio incontrastato
    6 (arc.) guidare; moderare: He was ruled by his friends, si lasciava guidare dagli amici; to rule a horse, tenere a freno un cavallo; to rule one's passions, moderare le proprie passioni
    ● ( sport) to rule sb. offside, dichiarare q. in fuorigioco □ to rule the roostroost □ to rule with an iron hand (o with a rod of iron), utilizzare il pugno di ferro con; governare ( un paese, ecc.) con il pugno di ferro □ to let one's heart rule one's head, dare ascolto alle ragioni del cuore; lasciarsi guidare dal cuore ( e non dalla ragione).

    English-Italian dictionary > ♦ rule

См. также в других словарях:

  • consuetudine — s. f. 1. abitudine, costume, regola, regime, sistema, pratica, prassi, metodo, stile, solito, ordinario 2. costume, tradizione, andazzo, voga, rito, moda, usanza, uso, costumanza, prammatica CONTR. disuso, desuetudine (lett.), anomalia, eccezione …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • consuetudine — con·su·e·tù·di·ne s.f. CO 1a. modo consueto di agire, abitudine: è sua consuetudine arrivare per ultimo Sinonimi: abitudine, convenzione, norma, regola. Contrari: eccezione. 1b. tradizione: a Natale è consuetudine preparare il presepe Sinonimi:… …   Dizionario italiano

  • consuetudinario — con·su·e·tu·di·nà·rio agg. CO 1. che avviene secondo una consuetudine, fondato sulla consuetudine: comportamento, linguaggio consuetudinario Sinonimi: solito. 2. di persona, che si attiene alle proprie abitudini: è una persona consuetudinaria;… …   Dizionario italiano

  • desuetudine — de·su·e·tù·di·ne s.f. 1. BU cessazione di una consuetudine; disuso Sinonimi: abbandono. Contrari: consuetudine, 1uso. 2. TS dir. cessazione della validità di una norma per inosservanza {{line}} {{/line}} DATA: av. 1748 nell accez. 2. ETIMO: dal… …   Dizionario italiano

  • pratica — prà·ti·ca s.f. FO 1a. attività con cui si concretizza una volontà teorica, si attua una procedura o sim.: porre, mettere in pratica, la pratica è più utile della teoria | la realtà delle cose, la concretezza della vita reale: all intelligenza è… …   Dizionario italiano

  • derogare — de·ro·gà·re v.intr. (io dèrogo; avere) 1. TS dir., burocr. venir meno, contravvenire a una consuetudine, a una norma, a una legge abrogandola parzialmente o ponendo un eccezione: derogare a un decreto, a una normativa Contrari: adempiere,… …   Dizionario italiano

  • sorpassare — sor·pas·sà·re v.tr. AD 1. passare al di sopra; spec. di strada, valicare: in quel punto la ferrovia sorpassa il fiume | superare, eccedere una determinata misura: l acqua sorpassava il livello di guardia, sorpassare qcn. o qcs. in altezza |… …   Dizionario italiano

  • cristallizzazione — cri·stal·liz·za·zió·ne s.f. 1. TS cristall. chim. e fis., con riferimento a sostanza, aggregato e sim., l assumere struttura cristallina sia a causa di fenomeni naturali che di procedimenti artificiali, industriali e sim. 2. CO fig., con… …   Dizionario italiano

  • ripristino — /ri pristino/ s.m. [der. di ripristinare ]. 1. a. [il ripristinare una casa, una costruzione e sim.: lavori di r. di un ponte ] ▶◀ riattamento. ↑ ricostruzione, riedificazione. ‖ ristrutturazione. b. [il restaurare un opera d arte e sim.]… …   Enciclopedia Italiana

  • precedente — pre·ce·dèn·te p.pres., agg., s.m. 1. p.pres. → precedere 2a. agg. CO che viene prima nel tempo: sono eventi precedenti a quelli che già conoscevo | immediatamente anteriore o appena passato: il giorno precedente il, al tuo ritorno, il mese… …   Dizionario italiano

  • ristabilimento — ri·sta·bi·li·mén·to s.m. CO 1. ripristino di una condizione, di un ordine, di un assetto precedente: il ristabilimento della legge, dello statu quo; riattivazione di un uso, di una tradizione: il ristabilimento di una consuetudine; ripresa di un… …   Dizionario italiano

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»